tinguir

Galego

• Etimoloxía: do latín tingere, presente activo infinitivo de tingō.

• Pronuncia: [tiŋˈɡiɾ] (AFI)

Verbo transitivo

tinguir

1. Darlle cor a algunha cousa.
   • Antónimos: destinguir, destinxir.
2. (Figurado) Alterar o carácter dunha cousa, modificando a súa aparencia, o seu sentido, algunha das súas características esperadas.

Verbo pronominal

tinguirse

1. Tomar algo unha cor determinada.
2. Darlle cor a algunha parte do corpo, especialmente o cabelo.

Verbo intransitivo

tinguir

1. Ser algo susceptíbel de adquirir unha cor mediante tinguidura.

Sinónimos

• tinxir

Traducións

• Castelán: teñir ^(es).
• Francés: teindre ^(fr).
• Inglés: color ^(en), dye ^(en), stain ^(en)
• Portugués: tingir ^(pt).

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	tinguir
Xerundio	tinguindo
Participio	tinguido, tinguida, tinguidos, tinguidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	tingo	tingues	tingue	tinguimos	tinguides	tinguen
	Copretérito	tinguía	tinguías	tinguía	tinguiamos	tinguiades	tinguían
	Pretérito	tinguín	tinguiches	tinguiu	tinguimos	tinguistes	tinguiron
	Antepretérito	tinguira	tinguiras	tinguira	tinguiramos	tinguirades	tinguiran
	Futuro	tinguirei	tinguirás	tinguirá	tinguiremos	tinguiredes	tinguirán
	Pospretérito	tinguiría	tinguirías	tinguiría	tinguiriamos	tinguiriades	tinguirían
Modo Subxuntivo	Presente	tinga	tingas	tinga	tingamos	tingades	tingan
	Pretérito	tinguise	tinguises	tinguise	tinguísemos	tinguísedes	tinguisen
	Futuro	tinguir	tinguires	tinguir	tinguirmos	tinguirdes	tinguiren
Modo Imperativo	Afirmativo		tingue	tinga1		tinguide	tingan1
	Negativo		tingas	tinga1		tingades	tingan1
Infinitivo conxugado		tinguir	tinguires	tinguir	tinguirmos	tinguirdes	tinguiren

1 Vostede(s)