rubir

Galego

• Pronuncia: [ruˈβiɾ] (AFI)

Verbo intransitivo

rubir

1. Subir un animal por unha árbore, por un muro etc., valéndose das catro patas e das uñas.
   • Sinónimos: agatuñar, aganchar, arruñar, encarriscar, engatar, gabear, gapear, gatear.
2. Subir [alguén por unha superficie vertical] valéndose das catro extremidades.
   • Sinónimos: agatuñar, aganchar, arruñar, encarriscar, engatar, gabear, gapear, gatear.
3. Medrar [unha planta] cara arriba apoiándose nunha superficie vertical.
   • Sinónimos: aganchar, agatuñar, arruñar, gabear, gatear.

Traducións

• Castelán: (1, 2) trepar ^(es).
• Inglés: (1, 2) climb ^(en).
• Portugués: (1, 2) trepar ^(pt).

Verbo transitivo

rubir

1. Subir [algo] por unha superficie.

Conxugación

Verbo regular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	rubir
Xerundio	rubindo
Participio	rubido, rubida, rubidos, rubidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	rubo	rubes	rube	rubimos	rubides	ruben
	Copretérito	rubía	rubías	rubía	rubiamos	rubiades	rubían
	Pretérito	rubín	rubiches	rubiu	rubimos	rubistes	rubiron
	Antepretérito	rubira	rubiras	rubira	rubiramos	rubirades	rubiran
	Futuro	rubirei	rubirás	rubirá	rubiremos	rubiredes	rubirán
	Pospretérito	rubiría	rubirías	rubiría	rubiriamos	rubiriades	rubirían
Modo Subxuntivo	Presente	ruba	rubas	ruba	rubamos	rubades	ruban
	Pretérito	rubise	rubises	rubise	rubísemos	rubísedes	rubisen
	Futuro	rubir	rubires	rubir	rubirmos	rubirdes	rubiren
Modo Imperativo	Afirmativo		rube	ruba1		rubide	ruban1
	Negativo		rubas	ruba1		rubades	ruban1
Infinitivo conxugado		rubir	rubires	rubir	rubirmos	rubirdes	rubiren

1 Vostede(s)