tío

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués tio, e este do latín tardío thīum, e este, á súa vez, do grego antigo θεῖος theîos.

• Pronuncia: /'ti.o̯/ (AFI)

Substantivo

tío
(ms: tío; mpl: tíos; fs: tía; fpl: tías)

1. Irmán ou irmá do pai ou da nai dunha persoa.
   • Exemplo: A Carme é tía miña por parte de meu pai.
     
     .
2. Cónxuxe do tío ou da tía por vínculo político.
   • Exemplo: Meu tío casou hai dez anos coa que hoxe é miña tía.
     
     
3. Tratamento de respecto que se lles dá ás persoas de certa idade.
   • Exemplo: Se o di o tío Antón hai que facerlle caso, é moi sabio.
     
     
4. Coloquialmente, persoa, calquera individuo.
   • Exemplo: Aí fóra hai un tío que pregunta por ti. Ela parece unha tía simpática.
     
     

Observacións

• Na 3ª acepción seu sinónimo é señor.
• Na 4ª acepción seu sinónimo é tipo.

Termos relacionados

tío avó, tío político