xene

Galego

• Etimoloxía: do alemán Gen, e este da raíz do grego antigo γένος, génos, "raza", "liñaxe".

• Pronuncia: /ˈʃɛne̝/ (AFI)

Substantivo masculino

xene (sg: xene; pl: xenes)

1. (Xenética) Unidade básica da herdanza dos seres vivos. Desde o punto de vista molecular, é unha secuencia lineal de nucleótidos na molécula de ADN (ou ARN no caso dalgúns virus), que contén a información necesaria para a síntese dunha macromolécula con función celular específica.
   • Exemplo: Ademais dos xenes que codifican para as proteínas, no xenoma hai outros xenes que só codifican para ARN.
     
     

Termos relacionados

• xenoma
• xenotipo

Traducións

• Alemán: Gen ^(de)
• Inglés: gene ^(en)
• Irlandés: géin ^(ga)
• Polaco: gen ^(pl)
• Ruso: ген ^(ru)