aniñar

Galego

• Etimoloxía: de niño máis o prefixo a-.

• Pronuncia: /aniˈɲaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

aniñar

1. Facer o niño algún animal.
   • Sinónimos: nidificar.
2. Pórse a chocar os ovos unha ave.
3. (Figurado) Existir ou formarse algo no interior dunha persoa ou cousa.

Traducións

• Alemán: schützen ^(de)
• Castelán: anidar ^(es).
• Catalán: niar ^(ca)
• Francés: nicher ^(fr)
• Galés: nythu ^(cy)
• Inglés: nest ^(en).
• Italiano: annidare ^(it)
• Polaco: gniazdować ^(pl), wić ^(pl) gniazdo ^(pl)
• Portugués: aninhar ^(pt).

Verbo pronominal

aniñarse

1. Abaixarse flexionando as pernas.
   • Sinónimos: anasarse, anesgarse, anicarse, encrequenarse.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	aniñar
Xerundio	aniñando
Participio	aniñado, aniñada, aniñados, aniñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aniño	aniñas	aniña	aniñamos	aniñades	aniñan
	Copretérito	aniñaba	aniñabas	aniñaba	aniñabamos	aniñabades	aniñaban
	Pretérito	aniñei	aniñaches	aniñou	aniñamos	aniñastes	aniñaron
	Antepretérito	aniñara	aniñaras	aniñara	aniñaramos	aniñarades	aniñaran
	Futuro	aniñarei	aniñarás	aniñará	aniñaremos	aniñaredes	aniñarán
	Pospretérito	aniñaría	aniñarías	aniñaría	aniñariamos	aniñariades	aniñarían
Modo Subxuntivo	Presente	aniñe	aniñes	aniñe	aniñemos	aniñedes	aniñen
	Pretérito	aniñase	aniñases	aniñase	aniñásemos	aniñásedes	aniñasen
	Futuro	aniñar	aniñares	aniñar	aniñarmos	aniñardes	aniñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		aniña	aniñe1	aniñemos	aniñade	aniñen1
	Negativo		aniñes	aniñe1	aniñemos	aniñedes	aniñen1
Infinitivo conxugado		aniñar	aniñares	aniñar	aniñarmos	aniñardes	aniñaren

1 Vostede(s)