arcobotante

Galego

Arcobotante na catedral de Amiens

• Pronuncia: /aɾkoβoˈtante̝/ (AFI)

Substantivo masculino

arcobotante (sg: arcobotante; pl: arcobotantes)

1. (Arquitectura) Elemento estrutural característico da arquitectura gótica, con forma de medio arco que recolle a presión no arranque da bóveda e a transmite a un contraforte, ou estribo, encostado ao muro dunha nave lateral. Adoita estar rematado por un pináculo ou agulla, de carácter decorativo.

Traducións

• Castelán: arbotante ^(es)
• Francés: arc-boutant ^(fr).
• Inglés: flying buttress ^(en)
• Portugués: arcobotante ^(pt)
• Ruso: аркбутан ^(ru)