estribo
Galego
Pronuncia: [ esˈtɾiβo̝ ] (AFI)
Substantivo masculino
estribo (sg: estribo; pl: estribos)
- (Anatomía) Óso que xunto co martelo e a bigornia forma o oído medio.
- Peza do aparello das bestas onde se mete o pé, de coiro, metal ou madeira.
- Sinónimos: estribeira.
- Chanzo que se emprega para baixar das carruaxes.
- Barra de ferro, ou outro material, coa que se asegura unha viga ou se unen dúas pezas de madeira.
- (Arquitectura) Reforzo dun muro.
- Sinónimos: contraforte, esteo.
Traducións
- Castelán: (1) estribo (es).
- Francés: (1,2) étrier (fr), (4,5) contrefort (fr).
- Inglés: (1) stapes (en).
- Portugués: (1) estribo (pt).
Castelán
Substantivo masculino
estribo (sg: estribo; pl: estribos)
- (Anatomía) Estribo.
- Estribo, estribeira.
- Estribo (chanzo das carruaxes).
- (Arquitectura) Contraforte, esteo, estribo.
Portugués
Substantivo masculino
estribo (sg: estribo; pl: estribos)