cazón branco

Galego

• Etimoloxía: composto de cazón e branco.

• Pronuncia: /kaˈθoŋˈbɾaŋko̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

cazón branco (sg: cazón branco; pl: cazóns brancos)

1. (Alimentación) (Ictioloxía) Tiburón da familia Triakidae. Peixe cartilaxinoso que pode acadar unha lonxitude de 140 cm, de corpo fusiforme, de cor cinsenta, con pequenas manchas brancas polo seu dorso, e branco na súa parte ventral. Cun fociño un tanto redondeado e filas de dentes romos que sobresaen superficialmente, unha crista ríxida, con dúas aletas dorsais, a traseira máis pequena, e a aleta caudal de menor tamaño na súa parte inferior.
   • Nome científico: Mustelus asterias.

Traducións

• Asturiano: tolla ^(ast), tolla pinta ^(ast), cazón ^(ast)
• Castelán: musola dentuda ^(es), musola estrellada ^(es), cazón blanco ^(es)
• Catalán: mussola pintada ^(ca)
• Francés: émissole tachetée ^(fr)
• Inglés: smooth hound ^(en), starry smooth hound ^(en), starry smooth-hound ^(en)
• Ruso: звёздчатая кунья акула ^(ru)