clic
Galego
Etimoloxía: de orixe onomatopeica.
Pronuncia: /ˈklik/ (AFI)
Interxección
clic
Substantivo masculino
clic (sg: clic; pl: clics)
- Son breve, seco e pouco intenso.
- (Fonética) Son producido pola entrada de ar na boca, non pulmonar, articulado coa lingua ou os beizos, realizando unha dobre oclusión, composta dunha principal, palatal, labial ou dental, e unha secundaria, sempre velar.
- (Informática) Acto de posicionar o punteiro sobre un lugar da pantalla e apertar o botón do dispositivo que controla tal punteiro, xeralmente un rato.
- Sinónimos: prema.