culminar

Galego

• Etimoloxía: do latín tardío culmināre, 'levantar', 'elevar'.

• Pronuncia: /kul.mi.ˈnaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

culminar

1. Dar fin ou cumio a unha tarefa.
   • Exemplo: Meu neto culminou os seus estudos de piano.
     
     
2. Elevar algo ao seu punto máis alto, de maior interese, intensidade, perfección, etc.
   • Exemplo: Despois de varios anos os artistas culminaron aquela grande obra.
     
     

Verbo intransitivo

culminar

1. Chegar unha cousa ao seu grao máis alto ou extremado que poiada ter.
   • Exemplo: As súas palabras culminaron cunha frase que se fixo famosa.
     
     
2. (Astronomía) Pasar un astro sobre o meridiano superior do observador.
   • Exemplo: A culminación de Xúpiter varía segundo a situcación do observador e a época do ano.
     
     

Termos relacionados

culminación, culminante.