desconxuntar
Galego
- Etimoloxía: de conxuntar, do latín coniunctāre, e o prefixo des-'.
- Pronuncia: [deskonʃunˈtaɾ] (AFI)
desconxuntar
Sinónimos
- derrancar, desartellar, desarticular, descompoñer, descompor, desensortellar, desortellar, dislocar, esnogar, luxar
Antónimos
Termos relacionados
Traducións
- Alemán: verrenken (de)
- Castelán: descoyuntar (es)
- Catalán: desconjuntar (ca)
- Chinés: 对扰乱 (zh)
- Francés: disloquer (fr), délocaliser (fr)
- Inglés: dislocate (en)
- Italiano: slogare (it)
- Portugués: desconjuntar (pt)
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | desconxuntar |
Xerundio | desconxuntando |
Participio | desconxuntado, desconxuntada, desconxuntados, desconxuntadas |
1 Vostede(s) |