dexenerar

Galego

• Etimoloxía: do latín degenerare.

• Pronuncia: /deʃeneˈɾaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

dexenerar

1. Perder características propias con respecto a anteriores.
2. Tornar algo a peor.
3. (Bioloxía) (Patoloxía) Sufrir unha célula ou tecido alteración ou deterioro das características estruturais ou funcionais.
4. (Xeometría) Transformar unha figura xeométrica de forma que a súa área ou volume fiquen nulas.

Traducións

• Alemán: entarten ^(de), ausarten ^(de)
• Castelán: degenerar ^(es).
• Catalán: degenerar ^(ca).
• Francés: dégénérer ^(fr)
• Inglés: degenerate ^(en)
• Portugués: degenerar ^(pt)
• Polaco: wyrodnieć ^(pl), zwyrodnieć ^(pl)
• Vasco: endekatu ^(eu)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	dexenerar
Xerundio	dexenerando
Participio	dexenerado, dexenerada, dexenerados, dexeneradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	dexenero	dexeneras	dexenera	dexeneramos	dexenerades	dexeneran
	Copretérito	dexeneraba	dexenerabas	dexeneraba	dexenerabamos	dexenerabades	dexeneraban
	Pretérito	dexenerei	dexeneraches	dexenerou	dexeneramos	dexenerastes	dexeneraron
	Antepretérito	dexenerara	dexeneraras	dexenerara	dexeneraramos	dexenerarades	dexeneraran
	Futuro	dexenerarei	dexenerarás	dexenerará	dexeneraremos	dexeneraredes	dexenerarán
	Pospretérito	dexeneraría	dexenerarías	dexeneraría	dexenerariamos	dexenerariades	dexenerarían
Modo Subxuntivo	Presente	dexenere	dexeneres	dexenere	dexeneremos	dexeneredes	dexeneren
	Pretérito	dexenerase	dexenerases	dexenerase	dexenerásemos	dexenerásedes	dexenerasen
	Futuro	dexenerar	dexenerares	dexenerar	dexenerarmos	dexenerardes	dexeneraren
Modo Imperativo	Afirmativo		dexenera	dexenere1	dexeneremos	dexenerade	dexeneren1
	Negativo		dexeneres	dexenere1	dexeneremos	dexeneredes	dexeneren1
Infinitivo conxugado		dexenerar	dexenerares	dexenerar	dexenerarmos	dexenerardes	dexeneraren

1 Vostede(s)