efectivo

Galego

• Etimoloxía: do latín effectīvus.

• Pronuncia: /e.feɣ̞.'t̪i.β̞o/ (AFI)

Adxectivo

efectivo (sg: efectivo; pl: efectivos)

1. Que é de real, en oposición a quimérico, dubidoso ou nominal.
   • Exemplo: Valor efectivo dunha moeda.
     
     
2. Que produce o efecto desexado.
   • {{exemplo|Os continuos ataques do equipo non foron efectivos: no marcaron nin un gol. Un medicamento efectivo. SINÓNIMO eficaz
3. Dito dun emprego ou dun cargo, que forma parte do cadro de persoal, en contraposición ao interino, o supernumerario ou o honorífico.
   • Exemplo: O persoal efectivo da empresa
     
     .
4. (Exército) Número de individuos que ten unha unidade militar.
   • Exemplo: Entre permisos e baixas por enfermidade, a batería só temos sesenta efectivos.
     
     
5. Dito do diñeiro, en moedas ou billetes.
   • Exemplo: Non temos efectivo para pagar todas as débedas.
     
     

Substantivo masculino plural

efectivos

1. (Exército) Totalidade das forzas militares que están baixo un só mando.
   • {{exemplo|O coronel informou ao xeneral da brigada que dispón dos efectivos suficientes para esa operación.
2. Conxunto de persoas que integran o cadro de persoal dun taller, dunha oficina, dunha empresa, etc.
   • Exemplo: Co aumento dos pedidos habería que aumentar os efectivos da carpintaría
     
     .

Termos relacionados

bloqueo efectivo, en efectivo, facer efectivo.