embocadura

Galego

• Etimoloxía: de embocar.

• Pronuncia: /embokaˈðuɾa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

embocadura (sg: embocadura; pl: embocaduras)

1. Acción e efecto de embocar.
2. (Música) Nos instrumentos musicais de vento, parte por onde se sopra.
   • Sinónimos: bocal, boquilla.
3. (Xeografía) Lugar onde desemboca un curso de auga nun lago ou no mar.
   • Sinónimos: desembocadura, foz.
4. Parte do freo das cabalarías, que se lles coloca na boca.
   • Sinónimos: bocado, bocal.
5. (Alimentación) Sabor do viño.
6. Abertura dun escenario de teatro, por onde se pode ver a obra unha vez retirado o pano.