encurvar

Galego

• Etimoloxía: do latín incurvāre.

• Pronuncia: /eŋ.kuɾ.'βar (AFI)

Verbo transitivo

encurvar

1. Dobrar algo para darlle forma curva.
   • Exemplo: Dobrou o tubo.
     
     

Antónimos

desencurvar

Termos relacionados

encurvamento

Verbo pronominal

encurvarse

1. Dito dunha persoa, dobrarse pola idade ou por unha enfermidade.
   • Exemplo: O vello encurvávase para andar.
     
     
2. Dito dun sólido elástico, dobrarse pola acción dunha forza.
   • Exemplo: A pesar da dureza do tubo, logrou que se encurvase.
     
     
3. Dito dun cabalo, baixar a cabeza, arqueando o pescozo e o espiñazo, con obxecto de lanzar ao xinete.
   • Exemplo: Ao chegar ao obstáculo, o cabalo encurvouse e guindóu ao xinete
     
     .

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	encurvar
Xerundio	encurvando
Participio	encurvado, encurvada, encurvados, encurvadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	encurvo	encurvas	encurva	encurvamos	encurvades	encurvan
	Copretérito	encurvaba	encurvabas	encurvaba	encurvabamos	encurvabades	encurvaban
	Pretérito	encurvei	encurvaches	encurvou	encurvamos	encurvastes	encurvaron
	Antepretérito	encurvara	encurvaras	encurvara	encurvaramos	encurvarades	encurvaran
	Futuro	encurvarei	encurvarás	encurvará	encurvaremos	encurvaredes	encurvarán
	Pospretérito	encurvaría	encurvarías	encurvaría	encurvariamos	encurvariades	encurvarían
Modo Subxuntivo	Presente	encurve	encurves	encurve	encurvemos	encurvedes	encurven
	Pretérito	encurvase	encurvases	encurvase	encurvásemos	encurvásedes	encurvasen
	Futuro	encurvar	encurvares	encurvar	encurvarmos	encurvardes	encurvaren
Modo Imperativo	Afirmativo		encurva	encurve1	encurvemos	encurvade	encurven1
	Negativo		encurves	encurve1	encurvemos	encurvedes	encurven1
Infinitivo conxugado		encurvar	encurvares	encurvar	encurvarmos	encurvardes	encurvaren

1 Vostede(s)