estragar
Galego
- Etimoloxía: do latín vulgar *stragāre ("devastar").
- Pronuncia: /estɾaˈɣaɾ/ (AFI)
estragarse
- Quedar [algo] nun estado no que resulta inservible.
- Sinónimos: apedrarse, arruinarse, botarse a perder, derramarse, desbaratarse, desgraciarse, esmendrellarse, tollerse.
- Termos relacionados: amerarse, aneboar, anebrar, damnificarse, danarse, degradarse, descompoñerse, descomporse, destruírse, escangallarse, escarallarse, foderse, merarse.
estragar
- Deixar [algo] nun estado no que resulta inservible.
- Sinónimos: apedrar, arruinar, botar a perder, derramar, desbaratar, desgraciar, esmendrellar, toller.
- Termos relacionados: amerar, aneboar, anebrar, arrasar, damnificar, danar, degradar, descompoñer, descompor, destruír, devastar, escangallar, escarallar, foder, merar.
Conxugación
Verbo semirregular da 1ª conxugación
Infinitivo | estragar |
Xerundio | estragando |
Participio | estragado, estragada, estragados, estragadas |
1 Vostede(s) |