Galego

  •   Pronuncia: /ma.'raŋ/ (AFI)

  Substantivo

marrán
(ms: marrán; mpl: marráns; fs: marrá; fpl: marrás) }

  1. Porco.
  2. (Coloquial) Persona sucia, pouco aseada.
  3. (Coloquial) Persona groseira, sen educación.
  4. (Historia) Alcume que se daba, despectivamente, nos reinos cristiáns da península Ibérica aos xudeus e musulmáns convertidos ao catolicismo, especialmente se seguían practicando as súas relixións en segredo.

  Substantivo masculino

marrán
(sg: marrán; pl: marráns) }

  1. Carne de porco.

  Adxectivo

marrán
(ms: marrán; mpl: marráns; fs: marrá; fpl: marrás) }

  1. Que non se limpa, ou que non limpa o seu hábitat, ou que ensucia máis do normal e necesario.
  2. (Figurado) Que actúa ou se comporta sen escrúpulos, sen nobreza, incluso prexudicando aos outros.