parlamentar

Galego

• Etimoloxía: de parlamento.

• Pronuncia: /paɾlamenˈtaɾ/ /paɾlamɛnˈtaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

parlamentar

1. Falar unhas persoas con outras sobre un tema.
2. Tratar unha negociación para arranxar un asunto, pactar unha Modelo:g, unhas capitulacións etc.

Traducións

• Castelán: parlamentar ^(es).
• Catalán: parlamentar ^(ca).
• Inglés: parley ^(en)
• Portugués: parlamentar ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	parlamentar
Xerundio	parlamentando
Participio	parlamentado, parlamentada, parlamentados, parlamentadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	parlamento	parlamentas	parlamenta	parlamentamos	parlamentades	parlamentan
	Copretérito	parlamentaba	parlamentabas	parlamentaba	parlamentabamos	parlamentabades	parlamentaban
	Pretérito	parlamentei	parlamentaches	parlamentou	parlamentamos	parlamentastes	parlamentaron
	Antepretérito	parlamentara	parlamentaras	parlamentara	parlamentaramos	parlamentarades	parlamentaran
	Futuro	parlamentarei	parlamentarás	parlamentará	parlamentaremos	parlamentaredes	parlamentarán
	Pospretérito	parlamentaría	parlamentarías	parlamentaría	parlamentariamos	parlamentariades	parlamentarían
Modo Subxuntivo	Presente	parlamente	parlamentes	parlamente	parlamentemos	parlamentedes	parlamenten
	Pretérito	parlamentase	parlamentases	parlamentase	parlamentásemos	parlamentásedes	parlamentasen
	Futuro	parlamentar	parlamentares	parlamentar	parlamentarmos	parlamentardes	parlamentaren
Modo Imperativo	Afirmativo		parlamenta	parlamente1	parlamentemos	parlamentade	parlamenten1
	Negativo		parlamentes	parlamente1	parlamentemos	parlamentedes	parlamenten1
Infinitivo conxugado		parlamentar	parlamentares	parlamentar	parlamentarmos	parlamentardes	parlamentaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

parlamentar

1. Parlamentar.

Catalán

Verbo

parlamentar

1. Parlamentar.

Portugués

Verbo

parlamentar

1. Parlamentar.

Adxectivo

parlamentar

1. Parlamentario.