arranxar

Galego

• Pronuncia: /aranˈʃaɾ/ (AFI)

Verbo pronominal

arranxarse

1. Acadar a debida comprensión dos demais e chegar a un acordo, tácito ou non, con eles.
   • Sinónimos: amañarse, entenderse, gobernarse, organizarse.
2. Volver ser amigas [persoas que deixaron de selo].
   • Exemplo: Os irmáns, de pequenos, peléxanse todos os días, pero antes ou despois sempre acaban arranxándose.
     
     
   • Sinónimos: amigarse, avirse, conciliarse, facer as paces, reconciliarse.
3. Volver [unha persoa] ser amiga [doutra ou doutras coas que deixara de selo].
   • Exemplo: Por fin me arranxei con Iria, non podo crer que nos enfadásemos por semellante parvada.
     
     
   • Sinónimos: amigarse, avirse, conciliarse, facer as paces, reconciliarse.
4. Vestir de maneira axeitada para as circunstancias.
   • Sinónimos: aliñarse, amañarse, aviarse, compoñerse, comporse.
5. Ser quen [unha persoa] de facer algo de seu, sen a axuda de ninguén.
   • Sinónimos: amañarse, aviarse, gobernarse.

Traducións

• Castelán: (2, 3) amistarse ^(es).

Verbo transitivo

arranxar

1. Conseguir que funcione aquilo que estaba estragado, roto, danado ou avariado.
   • Sinónimos: amañar, reparar.
   • Termos relacionados: arranxo.
2. Pór en orde.
   • Sinónimos: amañar, concertar, ordenar, organizar.
3. Encontrar unha solución para unha situación.
   • Sinónimos: amañar, resolver, solucionar.
4. (Música) Escribir a melodía que deben tocar os instrumentos para representar unha obra musical.
   • Sinónimos: instrumentar.
5. Poñer [alimento] en adubo.
   • Sinónimos: aderezar, adobar, adubar, aliñar, amañar, aviar, condimentar, sazonar.

Traducións

• Castelán: (1) arreglar ^(es), reparar ^(es); (2) ordenar ^(es); (5) aliñar ^(es), condimentar ^(es).
• Francés: (2) arranger ^(fr).
• Portugués: (2) ordenar ^(pt).

Verbo transitivo e pronominal

arranxar

1. Coidar o propio aspecto ou o doutro á hora de realizar unha actividade.
   • Sinónimos: amañar(se), aviar(se), compoñer(se), enfeitar(se).
2. Preparar para un ou proporcionarlle a alguén o necesario para facer camiño ou ir de viaxe.
   • Sinónimos: amañar(se), aviar(se).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	arranxar
Xerundio	arranxando
Participio	arranxado, arranxada, arranxados, arranxadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	arranxo	arranxas	arranxa	arranxamos	arranxades	arranxan
	Copretérito	arranxaba	arranxabas	arranxaba	arranxabamos	arranxabades	arranxaban
	Pretérito	arranxei	arranxaches	arranxou	arranxamos	arranxastes	arranxaron
	Antepretérito	arranxara	arranxaras	arranxara	arranxaramos	arranxarades	arranxaran
	Futuro	arranxarei	arranxarás	arranxará	arranxaremos	arranxaredes	arranxarán
	Pospretérito	arranxaría	arranxarías	arranxaría	arranxariamos	arranxariades	arranxarían
Modo Subxuntivo	Presente	arranxe	arranxes	arranxe	arranxemos	arranxedes	arranxen
	Pretérito	arranxase	arranxases	arranxase	arranxásemos	arranxásedes	arranxasen
	Futuro	arranxar	arranxares	arranxar	arranxarmos	arranxardes	arranxaren
Modo Imperativo	Afirmativo		arranxa	arranxe1	arranxemos	arranxade	arranxen1
	Negativo		arranxes	arranxe1	arranxemos	arranxedes	arranxen1
Infinitivo conxugado		arranxar	arranxares	arranxar	arranxarmos	arranxardes	arranxaren

1 Vostede(s)