preñar

Galego

• Etimoloxía: do latín impraegnare.

• Pronuncia: /pɾe.ˈɲaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

preñar

1. Quedar preñada unha femia dun mamífero.
   • Exemplo: Esta vaca preñou
     
     

Sinónimos

agarrar, empreñar

Traducións

• Castelán: empreñar ^(es), preñar ^(es).

Verbo transitivo

preñar

1. Fecundar a unha femia.
   • Exemplo: O cabalo preñou a egua.
     
     

Sinónimos

empreñar

Traducións

• Castelán: empreñar ^(es), preñar ^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	preñar
Xerundio	preñando
Participio	preñado, preñada, preñados, preñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	preño	preñas	preña	preñamos	preñades	preñan
	Copretérito	preñaba	preñabas	preñaba	preñabamos	preñabades	preñaban
	Pretérito	preñei	preñaches	preñou	preñamos	preñastes	preñaron
	Antepretérito	preñara	preñaras	preñara	preñaramos	preñarades	preñaran
	Futuro	preñarei	preñarás	preñará	preñaremos	preñaredes	preñarán
	Pospretérito	preñaría	preñarías	preñaría	preñariamos	preñariades	preñarían
Modo Subxuntivo	Presente	preñe	preñes	preñe	preñemos	preñedes	preñen
	Pretérito	preñase	preñases	preñase	preñásemos	preñásedes	preñasen
	Futuro	preñar	preñares	preñar	preñarmos	preñardes	preñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		preña	preñe1	preñemos	preñade	preñen1
	Negativo		preñes	preñe1	preñemos	preñedes	preñen1
Infinitivo conxugado		preñar	preñares	preñar	preñarmos	preñardes	preñaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo intransitivo

preñar

1. Agarrar, empreñar, preñar.

Verbo transitivo

preñar

1. Empreñar, preñar.