resto

Galego

• Etimoloxía: de restar.

• Pronuncia: /res.'to/ (AFI)

Substantivo masculino

resto (sg: resto; pl: restos)

1. Parte que queda dun todo.
   • Exemplo: O moi lambón comeu a metade da torta e deixounos o resto.
     
     
2. Nos xogos de envite, como o mus, cantidade que se considera para xogar e envidar.
3. (Deportes) No xogo de pelota e outros deportes, como o tenis, xogador que devolve a pelota ao saque.
4. (Deportes) No xogo de pelota e outros deportes, como o temis, acción e efecto de restar.
5. (Deportes) No xogo de pelota e outros deportes, como o tenis, sitio onde se resta.
6. (Matemáticas) Resultado da operación de restar.
7. (Matemáticas) Número obtido tras unha división que, sumado ao produto do divisor polo cociente, dá o dividendo.
8. (Química) Radical (agrupamento de átomos que intervén como unha unidade).

Substantivo masculino plural

restos

1. Corpo dun defunto.
   • Exemplo: Aquí descansan os seus restos mortais.
     
     
2. Refugallos, residuos, sobras, especialmente dunha comida.
   • Exemplo: Os restos da comida botámosllos aos porcos.
     
     

Traducións

• Castelán: resto ^(es).
• Francés: reste ^(fr).
• Inglés: rest ^(en).
• Portugués: resto ^(pt).