restar

Galego

• Etimoloxía: do latín restāre.

• Pronuncia: /res.'tar/ (AFI)

Verbo transitivo

restar

1. Quitar unha parte un todo.
   • Exemplo: Aos beneficios hai que restarlle os gastos.
     
     
2. Facer que algo diminúa, ou se rebaixe.
   • Exemplo: Seu mal comportamento restoulle moita autoridade. Restoulle importancia ao asunto. As dificultades non lle restaron enerxías.
     
     
3. Achar a diferenza entre dúas cantidades ou expresións.
4. (Deportes) No xogo de pelota e outros deportes, como o tenis, xogador que devolve a pelota ao saque.
   • Exemplo: Este tenista resta moi ben.
     
     
5. (Matemáticas) Operación consitente en quitar dunha cantidade outra.
   • Exemplo: Se a dez lle restamos dous, quedan oito.
     
     

Observacións

• Na 5ª acepción seu sinónimo é subtraer.

Verbo intransitivo

restar

1. Algo, cousa ou parte dela seguir existindo.
   • Exemplo: En todo o que resta do ano non volvo facer iso. Aínda lles resta no banco unha parte da fortuna que herdaron
     
     .
2. Estar unha distancia, un tempo ou un feito de por medio entre o lugar, momento ou situación da que se parte e aquel ou aquela aos que se quere chegar.
   • Exemplo: Só restan dez días para rematar o curso. O ciclista situouse á cabeza da carreira cando restaban cincuenta metros. Xa está rematado o pavillón, só resta inauguralo
     
     .

• Na 1ª acepción seu sinónimo é quedar.
• Na 2ª acepción seus sinónimos son faltar e quedar .