roer
Galego
- Etimoloxía: do galego-portugués roer, do latín rōdere, do protoindoeuropeo *rōd-, de *reh₁d-.
- Pronuncia: /roˈeɾ/ (AFI)
roer
- Triturar cos dentes de xeito superficial ou en anacos moi pequenos.
- (Figurado) Inquietar, molestar ou atormentar algo persistentemente.
Termos relacionados
Traducións
- Alemán: nagen (de)
- Castelán: roer (es)
- Catalán: rosegar (ca)
- Francés: ronger (fr)
- Inglés: gnaw (en)
- Polaco: gryźć (pl), ogryzać (pl), obgryzać (pl)
- Portugués: roer (pt)
Conxugación
Verbo semirregular da 2ª conxugación
Infinitivo | roer |
Xerundio | roendo |
Participio | roído, roída, roídos, roídas |
1 Vostede(s) |
Castelán
- Etimoloxía: do latín rōdere, do protoindoeuropeo *rōd-, de *reh₁d-.
roer
- Roer.
Portugués
- Etimoloxía: do galego-portugués roer, do latín rōdere, do protoindoeuropeo *rōd-, de *reh₁d-.
roer
- Roer.