rubideiro
Galego
- Etimoloxía: de rubir.
- Pronuncia: /ruβiˈðejɾo̝/ (AFI)
rubideiro (sg: rubideiro; pl: rubideiros)
- (Botánica) Dise da planta que medra suxeitándose noutras, sobre algún soporte ou estendéndose polo chan. Para iso moitas teñen órganos especiais como gabiáns ou raíces adventicias.