tálamo

Galego

• Etimoloxía: do latín thalămus, e este do grego antigo θάλαμος thálamos.

• Pronuncia: /'ta.la̯.mo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

tálamo (sg: tálamo; pl: tálamos)

1. Cama dos esposos, leito conxugal.
   • Exemplo: A raiña accedeu ao tálamo real.
     
     
2. (Anatomía) e (Fisioloxía) conxunto de núcleos de tecido nervioso situados nos hemisferios cerebrais a ambos os lados da liña media e por encima do hipotálamo, que enlazan con case todas as rexións do encéfalo e interveñen na regulación da sensibilidade e da actividade dos sentidos.
   • Exemplo: O tálamo forma parte do diencéfalo, do que constitúe ao redor do 80 %.
     
     
3. (Botánica) Extremo superior, ancho ou groso, do pedúnculo da flor, case sempre carnoso, onde se asentan os verticilos da flor ou as flores dunha inflorescencia.