decimar

Galego

• Etimoloxía: do latín decimāre.

• Pronuncia: /dɛθiˈmaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

decimar

1. Castigar ou matar unha de cada dez persoas de [un grupo].
2. Facer que pereza unha parte importante de [un grupo de seres vivos].

Traducións

• Alemán: dezimieren ^(de)
• Castelán: diezmar ^(es), dezmar ^(es)
• Catalán: delmar ^(ca)
• Chinés: 毁灭 ^(zh)
• Francés: décimer ^(fr)
• Inglés: decimate ^(en), tithe ^(en)
• Italiano: decimare ^(it)
• Neerlandés: decimeren ^(nl)
• Polaco: dziesiątkować ^(pl)
• Portugués: decimar ^(pt), dizimar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	decimar
Xerundio	decimando
Participio	decimado, decimada, decimados, decimadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	decimo	decimas	decima	decimamos	decimades	deciman
	Copretérito	decimaba	decimabas	decimaba	decimabamos	decimabades	decimaban
	Pretérito	decimei	decimaches	decimou	decimamos	decimastes	decimaron
	Antepretérito	decimara	decimaras	decimara	decimaramos	decimarades	decimaran
	Futuro	decimarei	decimarás	decimará	decimaremos	decimaredes	decimarán
	Pospretérito	decimaría	decimarías	decimaría	decimariamos	decimariades	decimarían
Modo Subxuntivo	Presente	decime	decimes	decime	decimemos	decimedes	decimen
	Pretérito	decimase	decimases	decimase	decimásemos	decimásedes	decimasen
	Futuro	decimar	decimares	decimar	decimarmos	decimardes	decimaren
Modo Imperativo	Afirmativo		decima	decime1	decimemos	decimade	decimen1
	Negativo		decimes	decime1	decimemos	decimedes	decimen1
Infinitivo conxugado		decimar	decimares	decimar	decimarmos	decimardes	decimaren

1 Vostede(s)

Portugués

• Etimoloxía: do latín decimāre.

Verbo

decimar

1. Decimar.

Variantes

• dizimar