desencamiñar
Galego
- Pronuncia: /deseŋkamiˈɲaɾ/ (AFI)
desencamiñar
- Facer perder o rumbo a alguén, e desvialo do camiño correcto.
- Sinónimos: desnortar, descamiñar, descarreirar, desorientar, extraviar.
- (Figurado) Apartar do bo camiño, do comportamento axeitado, a alguén.
- Sinónimos: desnortar, descamiñar, descarreirar.
desencamiñarse
- Perder alguén o rumbo, saírse do camiño correcto.
- Sinónimos: desnortarse, descamiñarse, descarreirarse, desorientarse, extraviarse.
- (Figurado) Apartarse do bo camiño, do comportamento axeitado.
- Sinónimos: desnortarse, descamiñarse, descarreirarse.
Antónimos
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | desencamiñar |
Xerundio | desencamiñando |
Participio | desencamiñado, desencamiñada, desencamiñados, desencamiñadas |
1 Vostede(s) |