desnortar
Galego
- Etimoloxía: de norte.
- Pronuncia: /desnɔɾˈtaɾ/ (AFI)
desnortar
- Facer perder o rumbo a alguén.
- Sinónimos: descamiñar, descarreirar, desencamiñar, desorientar, extraviar.
- (Figurado) Apartar do bo camiño, do comportamento axeitado, a alguén.
- Sinónimos: descamiñar, descarreirar, desencamiñar.
- (Figurado) Alterar a alguén e facer que non saiba que dicir ou facer.
- Sinónimos: confundir.
- (Figurado) Alterar a alguén e que perda o control de si mesmo.
desnortarse
- Perder alguén o rumbo.
- Sinónimos: descamiñarse, descarreirarse, desencamiñarse, desorientarse, extraviarse.
- (Figurado) Apartarse do bo camiño, do comportamento axeitado.
- Sinónimos: descamiñarse, descarreirarse, desencamiñarse.
- (Figurado) Alterarse e non saber que dicir ou facer.
- (Figurado Perder o control dun mesmo.
Termos relacionados
Traducións
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | desnortar |
Xerundio | desnortando |
Participio | desnortado, desnortada, desnortados, desnortadas |
1 Vostede(s) |