faísca

Galego

• Etimoloxía: do xermano falaviska.

• Pronuncia: /faˈiska̝/ (AFI)

Substantivo feminino

faísca (sg: faísca; pl: faíscas)

1. Folla acicular e sempre verde dos piñeiros que nas árbores da Galiza teñen dúas agullas.
   • Exemplo: Os gandeiros danlle faísca aos animais.
     
     
   • Sinónimos: arume, bruma, bullo, carroucha, foupa, frouma, isca, pica, picaña, pico, pubela, pucha, pulazo, puma.
2. Partícula con lume ou reducida a cinza que salta dun corpo en combustión.
   • Exemplo: As faíscas daquela fogueira semellaban pequenos lucecús.
     
     
   • Sinónimos: charamela, charamusca, moxena, muxica.
3. Partícula de lume que se produce polo choque entre determinados corpos.
   • Exemplo: Saltaban faíscas da folla da espada mentres o afiador a traballaba.
     
     
   • Sinónimos: chispa.
4. (Meteoroloxía) Cada unha das porcións de auga conxelada que caen ao nevar.
   • Exemplo: Non adoita caer faísca na costa galega.
     
     
   • Sinónimos: cerello, falopa, fargallo, farrapo, felepa, folepa, folerpa.
5. Conxunto de pequenas escamas brancas formadas no coiro cabeludo a partir de pel morta que se xunta entre os cabelos da cabeza.
   • Sinónimos: caspa, feila, foula, freila.

Traducións

• Castelán: pinocha ^(es).
• Portugués: caruma ^(pt).

Véxase tamén

• Apéndice: Árbores e arbustos.

Verbo

faísca

1. Definición impropia: primeira e terceira persoas do tempo presente do verbo «faiscar».