fotolitografía
Galego
Etimoloxía: de litografía co prefixo foto-.
Pronuncia: /fotolitoɣɾaˈfia̝/ (AFI)
Substantivo feminino
fotolitografía (sg: fotolitografía; pl: fotolitografías)
- Procedemento para imprimir, fixar e reproducir imaxes gravándoas en pedra por medio de luz e de axentes químicos.
- Cada unha das copias ou estampas obtidas mediante este procedemento.
- Técnica de gravar un padrón xeométrico sobre unha oblea de material sintético, empregando a luz e substancias químicas na elaboración de circuítos, semicondutores e artefactos similares para uso en aparatos electrónicos. Tamén chamada litografía óptica.
Traducións
- Alemán: Fotolithografie (de)
- Castelán: fotolitografía (es).
- Chinés: 照相平版印刷术 (zh)
- Coreano: 포토리소그래피 (ko) (potorisogeuraepi)
- Estoniano: fotolitograafia (et)
- Finés: fotolitografia (fi)
- Francés: photolithographie (fr)
- Ido: fotolitografo (io)
- Inglés: photolithography (en)
- Italiano: fotolitografia (it)
- Neerlandés: fotolithografie (nl)
- Polaco: fotolitografia (pl)
- Portugués: fotolitografia (pt)
- Vasco: fotolitografia (eu)
- Xaponés: フォトリソグラフィ (ja) (fotorisogurafi)
Castelán
Substantivo feminino
fotolitografía (sg: fotolitografía; pl: fotolitografías)