padrón

Grafías semellantes:     Padrón

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués padron, do latín patrōnus.

• Pronuncia: /paˈðɾoŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

padrón (sg: padrón; pl: padróns)

1. Listaxe dos habitantes dunha poboación.
   • Termos relacionados: empadroamento, empadroar.
2. Modelo que serve para facer algo semellante.
   • Termos relacionados: padronista.
3. Algo que se emprega como modelo para avaliar ou medir algo.
4. (Economía) Elemento ao que se liga o valor dunha moeda.
   • Termos relacionados: padrón ático, padrón ouro.
5. Planta na que se enxerta outra.
   • Sinónimos: enxerto, portaenxertos.

Substantivo

padrón (ms: padrón; mpl: padróns; fs: padroa; fpl: padroas)

1. Persoa de máis idade dunha casa.
   • Sinónimos: patrón.
2. Santo dun sitio ou dunha igrexa que posúe supostamente dotes protectoras para o lugar ou para un grupo determinado.
   • Sinónimos: avogado, padroeiro, patrón.
3. Persoa que defende e axuda a outras ou a algo.
   • Sinónimos: patrón.