tolo

Galego

• Etimoloxía: de orixe descoñecida, quizáis de *tollo ou de *toldo, do latín vulgar *tollĭtus, do latín stolidus, 'tonto', ou de tōles, 'amigdalite', 'tonsilite'.

• Pronuncia: /ˈtolo̝/ (AFI)

Adxectivo

tolo (ms: tolo; mpl: tolos; fs: tola; fpl: tolas)

1. Que perdeu a razón ou o xuízo.
   • Exemplo: Sinto dicircho, pero estás completamente tolo
     
     .
2. Por extensión, que sofre unha grande excitación ou alteración.
   • Exemplo: Está tolo de contento.
     
     
3. Que, sen padecer trastornos mentais, fai cousas que resultan raras, inconvenientes ou extravagantes.
   • Exemplo: Está tolo, saír con este tempo!
     
     
4. (Figurado) Que sente grande amor ou afección por alguén ou por algo.
   • Exemplo: Esta rapaza está tola polo Xoán. Meu curmán está tolo polos coches deportivos. Meu fillo está tolo pola música hip-hop
     
     .

Antónimos

cordo

Sinónimos

chalado, louco, demente, desequilibrado.

Termos relacionados

• figueira tola

Observacións

• Na 1ª acepción úsase tamén como substantivo:Ten cidado, un tolo anda por aí.