acne

Grafías semellantes:     acné

Galego

• Etimoloxía: de orixe incerta, probabelmente do grego antigo ἀκμή (akmḗ - punta), a través do latín científico acnē, por deformación de akmḗ.

• Pronuncia: /ˈakne/ (AFI)

Adolescente de 16 anos con acne na meixela.

Substantivo feminino

acne (sg: acne; pl: acnes)

1. (Dermatoloxía) Denominación de varias afeccións da pel, caracterizadas pola retención da secreción das glándulas sebáceas e as alteracións inflamatorias e infecciosas destas glándulas e dos folículos pilosos.
   • Exemplo: O tipo de acne máis frecuente é o xuvenil.
     
     
2. (Veterinaria) Erupción parecida ás anteriores que afecta a algúns animais, como o can, o cabalo e o porco.

Termos relacionados

• acne contaxiosa
• acne florida
• acne rosácea
• acne varioliforme
• acne xeral
• acne xuvenil
• dermatite
• dermatose

Traducións

• Africáner: acne ^(af)
• Alemán: Akne ^(de) (f)
• Castelán: acné ^(es) (m)
• Catalán: acne ^(ca) (f)
• Esloveno: akna ^(sl)
• Francés: acné ^(fr) (f)
• Inglés: acne ^(en)
• Irlandés: ance ^(ga)
• Italiano: acne ^(it) (f)
• Neerlandés: acne ^(nl)
• Portugués: acne ^(pt) (f)
• Ruso: акне ^(ru)

Véxase tamén

• Apéndice: Enfermidades

Africáner

Substantivo

acne

1. (Patoloxía) Acne.

Catalán

Substantivo feminino

acne (sg: acne; pl: acnes)

1. (Patoloxía) Acne.

Inglés

• Pronuncia: /ˈæk.ni/ (AFI)

• Escoitar: «acne» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

acne (sg: acne; pl: acnes)

1. (Patoloxía) Acne.

Irlandés

Substantivo

acne

1. (Patoloxía) Acne.

Italiano

Substantivo feminino

acne (sg: acne; pl: acni)

1. (Patoloxía) Acne.

Neerlandés

• Escoitar: «acne» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

acne

1. (Patoloxía) Acne.

Referencias

Osselton, N. E.; Hempelman, R. (2003). The New Routledge Dutch Dictionary: Dutch-English/English-Dutch. p. 13. Psychology Press. ISBN 9780415300414.

Portugués

• Pronuncia: [ 'ak.nə ] (AFI)

Substantivo feminino

acne (sg: acne; pl: acnes)

1. (Patoloxía) Acne.