bitola

Galego

• Etimoloxía: do anglosaxón wittol ("coñecedor").

Substantivo feminino

bitola (sg: bitola; pl: bitolas)

1. Medida que se emprega como padrón para certas cousas.
2. Útil que se emprega como medida.
3. Adorno en forma de anel, normalmente con cores e debuxos, que se lles pon aos puros.
4. Padrón de cada modelo de cigarros puros pola súa lonxitude, grosor, forma...
5. (Figurado) Característica que describe algo ou alguén.