culto
Galego
culto (m: culto; f: culta)
- Que posúe unha sólida formación intelectual, que ten moitos coñecementos aprendidos pola lectura ou a instrución.
- Exemplo: É unha muller moi culta con moitas lecturas
.
- Exemplo: É unha muller moi culta con moitas lecturas
Sinónimos
Antónimos
- Que posúe unha cultura e civilización avanzada [país, sociedade].
- Exemplo: As nacións cultas de Occidente. Un pobo moi culto
.
- Exemplo: As nacións cultas de Occidente. Un pobo moi culto
Antónimo
- Que denota esmero ou coidado na súa feitura ou no seu uso.
- Exemplo: Estilo culto. Literatura culta. Emprega sempre palabras moi cultas
.
- Exemplo: Estilo culto. Literatura culta. Emprega sempre palabras moi cultas
Antónimos
- (Gramática) Dito dunha palabra, tomada como préstamo duna lingua clásica sen que experimente as transformacións fonéticas propias das voces populares ou patrimoniais.
- Exemplo: Heliocéntrico é unha voz tirada do grego ἥλιος 'helios' "Sol" e κέντρον 'kentron' "centro"
.
- Exemplo: Heliocéntrico é unha voz tirada do grego ἥλιος 'helios' "Sol" e κέντρον 'kentron' "centro"
- Dito dunha terra ou dunha planta, que está cultivada.
- (Relixión) Homenaxe relixiosa que se ofrece á divindade ou divindades en tributo de respecto e submisión ao seu poder sobrenatural.
- Exemplo: Render culto a ídolos de pedra. O culto a Deus.
- Exemplo: Render culto a ídolos de pedra. O culto a Deus.
- (Relixión) Conxunto das cerimonias por medio das cales se manifesta externamente esa homenaxe.
- Exemplo: Culto católico. Culto xudeu. Asiste aos cultos.
- Exemplo: Culto católico. Culto xudeu. Asiste aos cultos.
- (Figurado) Admiración ou estima extraordinaria por algo.
- Exemplo: Render culto á amizade
.
- Exemplo: Render culto á amizade