entoar

Galego

• Etimoloxía: de ton.

• Pronuncia: /entoˈaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

entoar

1. Producir un determinado ton, ao falar ou ao cantar, ou un instrumento ao tocalo.
2. Producir o ton debido.
   • Antónimos: desentoar.

Verbo intransitivo

entoar

1. Facer que algo, especialmente os tons ou cores de algo estean acorde e en harmonía {{gl|co} seu contexto e contorno.
   • Antónimos: desentoar.

Verbo pronominal

entoarse

1. Poñerse a ton, animarse.

Traducións

• Castelán: entonar ^(es)
• Italiano: intonare ^(it)
• Portugués: entoar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	entoar
Xerundio	entoando
Participio	entoado, entoada, entoados, entoadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	entoo	entoas	entoa	entoamos	entoades	entoan
	Copretérito	entoaba	entoabas	entoaba	entoabamos	entoabades	entoaban
	Pretérito	entoei	entoaches	entoou	entoamos	entoastes	entoaron
	Antepretérito	entoara	entoaras	entoara	entoaramos	entoarades	entoaran
	Futuro	entoarei	entoarás	entoará	entoaremos	entoaredes	entoarán
	Pospretérito	entoaría	entoarías	entoaría	entoariamos	entoariades	entoarían
Modo Subxuntivo	Presente	entoe	entoes	entoe	entoemos	entoedes	entoen
	Pretérito	entoase	entoases	entoase	entoásemos	entoásedes	entoasen
	Futuro	entoar	entoares	entoar	entoarmos	entoardes	entoaren
Modo Imperativo	Afirmativo		entoa	entoe1	entoemos	entoade	entoen1
	Negativo		entoes	entoe1	entoemos	entoedes	entoen1
Infinitivo conxugado		entoar	entoares	entoar	entoarmos	entoardes	entoaren

1 Vostede(s)

Portugués

• Etimoloxía: de tom.

Verbo

entoar

1. Entoar.