romance

Galego

• Etimoloxía: do latín Romanĭce, 'no idioma dos romanos'.

• Pronuncia: /ro.ˈman.θe/ ou /ro.ˈman.se/ (AFI)

Adxectivo

romance (sg: romance; pl: romances)

1. (Lingüística) Pertencente ou relativo ás linguas romances, linguas derivadas do latín.
   • Exemplo: O castelán, o catalán, o galego, o italiano e o francés son linguas romances.
     
     
   • Exemplo: Léxico romance.
     
     
   • Sinónimos: románico.

Substantivo masculino

romance (sg: romance; pl: romances)

1. (Literatura) Composición poética formada xeralmente por un número libre de versos de oito sílabas, con rima asonante nos pares e sen rima nos impares.
   • Exemplo: O romancez de Don Gaiferos.
     
     
2. (Figurado) Relación amorosa pasaxeira.
   • Exemplo: A miña relación coa rapaciña foi só un romance que durou pouco.
     
     
3. (Lingüística) Lingua proveniente do latín.