abicar
Galego
- Etimoloxía: de bico.
- Pronuncia: [a.βiˈkaɾ] (AFI)
Abicar transitivo
- Xuntar a terra ao redor dos cereais ou das plantas.
- Facer que algo teña forma de bico.
- Orientarse no mar mediante marcas a partir das estrelas e accidentes xeográficos.
- Furar o pito o ovo para poder saír.
Conxugación
Verbo semirregular da 1ª conxugación
Infinitivo | abicar |
Xerundio | abicando |
Participio | abicado, abicada, abicados, abicadas |
1 Vostede(s) |