exoesqueleto

Galego

• Etimoloxía: composto de esqueleto e o prefixo exo-.

Substantivo masculino

exoesqueleto (sg: exoesqueleto; pl: exoesqueletos)

1. (Zooloxía) Esqueleto externo continuo que recobre toda a superficie dos animais do filo artrópodos (arácnidos, insectos, crustáceos e outros grupos relacionados), onde cumpre unha función protectora e outra mecánica, proporcionando a sustentación necesaria para a eficacia do aparato muscular. Tamén se chama así á base, frecuentemente mineralizada, que segregan os corais (clase Anthozoa do filo Cnidaria).

Traducións

• Alemán: Exoskelett ^(de)
• Asturiano: exoesqueletu ^(ast)
• Castelán: exoesqueleto ^(es)
• Catalán: exosquelet ^(ca)
• Chinés: 外骨骼 ^(zh)
• Francés: exosquelette ^(fr)
• Inglés: exoskeleton ^(en)
• Italiano: esoscheletro ^(it)
• Polaco: egzoszkielet ^(pl)
• Portugués: exoesqueleto ^(pt)
• Ruso: экзоскелет ^(ru)