feixoa

Galego

[1]

[2]

• Etimoloxía: do antigo nome do xénero, nomeado na honra do botánico brasileiro João da Silva Feijó, polo botánico alemán Otto Karl Berg.

• Pronuncia: [fejˈʃo.ɐ] (estándar) (AFI)

Substantivo feminino

feixoa (sg: feixoa; pl: feixoas)

1. (Botánica) Especie botánica arbustiva, ramificada, da familia das mirtáceas, que pode alcanzar os 4 m de altura. É orixinario das terras altas do sur do Brasil, o leste do Paraguai, o Uruguai, o norte da Arxentina e máis de Colombia. De nome científico Acca sellowiana, sin. Feijoa sellowiana.
2. (Botánica) (Alimentación) Froito desta planta que se consome, que posúe unha polpa zumarenta, doce e chea de sementiñas cunha carne máis areenta na parte achegada á pela. O gusto é aromático, forte e complexo, moi semellante ao da goiaba, a framboesa, o ananás...

Traducións

• Castelán: feijoa ^(es)
• Catalán: feijoa ^(ca)
• Inglés: feijoa ^(en), pineapple guava ^(en), guavasteen ^(en)
• Portugués: feijoa ^(pt)
• Vasco: feijoa ^(eu)