fusión

Galego

• Etimoloxía: do latín fusĭōne.

• Pronuncia: /fuˈsjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

fusión (sg: fusión; pl: fusións)

1. Mestura ou unión de cousas ou seres.
2. (Física) Cambio de estado sólido a líquido, que ocorre de forma particular en cada substancia.
3. (Física) Unión de núcleos de átomos lixeiros, o que libera grandes cantidades de enerxía.
   • Sinónimos: fusión nuclear.
   • Termos relacionados: fisión.
4. (Economía) Creación dunha entidade a partir doutras existentes.
5. (Lingüística) Proceso que se dá cando dous fonemas ou máis convértense en un.

Termos relacionados

• fusionar
• punto de fusión

Traducións

• Alemán: Fusion ^(de)
• Castelán: fusión ^(es)
• Catalán: fusió ^(ca)
• Chinés: 熔化 ^(zh), 融合 ^(zh)
• Francés: fusion ^(fr)
• Inglés: fusion ^(en)
• Italiano: fusione ^(it)
• Polaco: fuzja ^(pl)
• Occitano: fusion ^(oc)
• Portugués: fusão ^(pt)
• Ruso: слияние ^(ru)
• Vasco: fusio ^(eu)