cañoto

Galego

• Pronuncia: /kaˈɲoto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cañoto (sg: cañoto; pl: cañotos)

1. Talo de certas plantas tales como a col, o millo ou a pataca.
   • Sinónimos: cano, canoto, chanteiro, coeiro, coiñeiro, couceiro, penca, trocho.
2. Parte do talo da planta que queda despois de cortar arrimada á raíz.
   • Sinónimos: canoto, canouco, cotaño, coto, couce, toco, trocho.
3. Parte central, carnosa, branca e máis dura da folla de algunhas plantas tales como a acelga ou a verza.
   • Sinónimos: canoto, carozo, penca.
4. Parte central da espiga de millo, onde están insertados os grans.
   • Sinónimos: cadolo, canoto, carolo, carón, carozo.
5. Parte central de froitas sen carabuña tales coma a mazá ou a pera.
   • Sinónimos: canoto, cadrozo, carolo, carozo, corazón.
6. (Alimentación) (Botánica) Alga comestible da especie Laminaria saccharina, parecida ao canouco.
   • Sinónimos: faixa.