coroar
Galego
- Etimoloxía: de coroa.
- Pronuncia: [ koɾoˈaɾ ] (AFI)
coroar
- Colocar unha coroa na cabeza.
- Exemplo: Coroaban os vencedores cunha coroa feita de loureiro.
- Exemplo: Coroaban os vencedores cunha coroa feita de loureiro.
- Conferirlle a alguén o título de soberano póndolle unha coroa na cabeza dentro dun acto solemne.
- Por extensión, facer a alguén gañador dunha competición.
- Enfeitar a xeito de coroa.
- (Figurado) Ser algo a parte superior dunha cousa.
- (Figurado) Alcanzar un cumio.
- (Figurado) Rematar unha obra.
Traducións
- Alemán: krönen (de).
- Castelán: coronar (es).
- Catalán: coronar (ca).
- Finés: kruunata (fi).
- Francés: couronner (fr).
- Ido: kronizar (io).
- Inglés: crown (en).
- Italiano: incoronare (it).
- Portugués: coroar (pt).
coroarse
- Ser coroado.
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | coroar |
Xerundio | coroando |
Participio | coroado, coroada, coroados, coroadas |
1 Vostede(s) |
Portugués
- Etimoloxía: de coroa.
coroar