censo

Galego

Recollida de datos censais nos Países Baixos en 1925

censo¹

• Etimoloxía: do latín census, derivado de censēre, 'estimar, avaliar'.

• Pronuncia: /'θeŋ.so̯/ ou /'seŋ.so̯/ (AFI)

Substantivo masculino

1. Relación estatística dunha poboación ou dos bens mobles ou inmobles dun territorio determinado nun momento concreto, realizada con fins demográficos, fiscais, electorais ou como instrumento de planificación política.
2. Por extensión, calquera relación de persoas.
3. Imposición ou prestación periódica, en moeda ou en especie, que se paga como tributo ou contribución fiscal.
4. (Dereito) Contrato polo que unha persoa queda obrigada a pagar por un inmoble unha cantidade cada ano.
5. (Historia) Padrón ou lista que os censores romanos facían das persoas e facendas.
6. (Historia) Contribución ou tributo que entre os antigos romanos se pagaba por cabeza, en recoñecemento de vasalaxe.

censo²

• Etimoloxía: probabelmente do latín sessum, 'acción de sentar ou sentarse'.

Substantivo masculino

1. Parte última do intestino recto das persoas e dos animais vertebrados até o ano.
2. (Coloquial) Ano, cu.