lobo

Grafías semellantes:     Lobo

Galego

lobo¹

Lobo ibérico (Canis lupus signatus).

• Etimoloxía: do galego-portugués lobo, do latín lupus.

• Pronuncia: [ˈlo.βʊ] (AFI)

• Homófonos: Lobo.

Substantivo

lobo (ms: lobo; mpl: lobos; fs: loba; fpl: lobas)

1. (Zooloxía) Mamífero carnívoro da familia dos cánidos, do tamaño dun can grande, áxil e musculoso, e pelaxe gris apardazada máis ou menos escura, de nome científico Canis lupus.
   • Exemplo: Na noite, ao escoitar os ouveos dos lobos, sentiu medo.
     
     
2. (Figurado) Persoa cruel.

Termos relacionados

• lobishome, lobo da xente
• lobo cerval
• lobo con pel de ovella
• lobo de mar
• lobo mariño
• lobo marsupial
• lobos te coman!
• comer coma un lobo
• na boca do lobo
• negro como a boca do lobo
• verlle as orellas ao lobo
• viches o lobo?
• lobato, lobeto, lobiño
• lobeira
• lobicán
• ouveo

Traducións

(1) Canis lupus.

Abkhazo: абгаду (ab). Adigueo: тыгъужъ (ady). Africáner: wolf (af). Alemán: Wolf (de). Aleutiano: aliĝngix̂ (ale). Alto sorabo: wjelk (hsb). Árabe: ذئب (ar) (dhiab). Aragonés: lupo (an). Arapaho: hóóxei (arp). Armenio: գայլ (hy). Arpitano: lop (frp). Asturiano: llobu (ast). Ávaro: бацӀ (av). Azarí: canavar (az). Baskir: бүре (ba). Baixo saxón holandés: wulf (nds-nl). Bielorruso: воўк (be). Bosníaco: vuk (bs). Bretón: bleiz (br). Búlgaro: вълк (bg). Buriato de Rusia: шоно (bxr). Cabardiano: дыгъужь (kbd). Casaco: qasqır (kk). Castelán: lobo (es).

Catalán: llop (ca). Caxubio: wilk (csb). Checheno: борз (ce). Checo: vlk (cs). Cheroqui: ᏩᏯ (chr) (waya). Chuvaxo: кашкăр (cv). Coreano: 늑대 (ko). Corso: lupu (co). Cree: mahihkan (cr) / ᒪᐦᐃᐦᑲᐣ (cr), ᒪᐦᐃᐦᑲᓐ (cr). Croata: vuk (hr). Danés: ulv (da). Escocés: wouf (sco). Eslovaco: vlk (sk). Esloveno: volk (sl). Esperanto: lupo (eo). Estoniano: hunt (et), susi (et). Esloveno: volk (sl). Feroés: úlvur (fo). Finés: susi (fi). Francés: loup (fr). Frisón: wolf (fy). Frisón oriental: Wulf (stq).

Gaélico escocés: faol (gd). Galés: blaidd (cy). Grego: λύκος (el). Groenlandés: amaroq (kl). Guaraní: jaguaru (gn). Hebreo: זאב (he). Húngaro: farkas (hu). Indonesio: serigala (id). Inglés: wolf (en). Inglés antigo: wulf (ang). Inuktitut: ᐊᒪᕈᒃ (iu). Inupiaq: amaġuq (ik). Irlandés: faolchú (ga). Islandés: úlfur (is). Italiano: lupo (it). Kirguiz: карышкыр (ky). Komi: кӧин (kv). Komi-permyak: кӧин (koi). Kurdo: gur (ku). Latín: lupus (la). Letón: vilks (lv). Lezguio: жанавур (lez). Limburgués: wouf (li). Lituano: vilkas (lt). Luxemburgués: Wollef (lb). Macedonio: волк (mk). Navajo: mąʼiitsoh (nv). Neerlandés: wolf (nl). Noruegués: ulv (no). Noruegués nynorsk: ulv (nn). Occitano: lop (oc). Osetio: бирæгъ (os). Persa: گرگ (fa). Polaco: wilk (pl). Portugués: lobo (pt). Romanés: lup (ro). Ruso: волк (ru). Ruteno: вовк (rue). Samoxiciano: vėlks (sgs). Serbio: вук (sr). Turco: kurt (tr). Ucraíno: вовк (uk). Usbeco: boʻri (uz). Vasco: otso (eu). Xaponés: オオカミ (ja). Xavanés: srenggala (jv). Xeorxiano: მგელი (ka). Zazaki meridional: verg (diq).

(2) Persoa cruel.

Azarí: canavar (az).

lobo²

• Etimoloxía: do baixo latín lobus, e este do grego antigo λοβός (lobós – lobo, especialmente o da orella).

• Pronuncia: [ˈlɔ.βʊ] (AFI)

Substantivo masculino

lobo (sg: lobo; pl: lobos)

1. (Anatomía) Parte máis ou menos saínte dun órgano, dun apéndice ou dunha víscera, que está limitada por unha fenda ben definida.
   • Exemplo: O pulmón dereito está dividido en tres lobos; o esquerdo, en dous.
     
     
2. (Bioloxía) Parte sobresaínte dun órgano que destaca pola súa forma arredondada.
   • Exemplo: Os lobos da folla do carballo.
     
     
   • Observacións: Úsase espacialmente en botánica.
3. (Arquitectura) Pequeno arco circular usado na arquitectura e na decoración arábiga, románica e gótica.

Termos relacionados

• lobado
• lobotomía
• lobulado
• lóbulo

Galería

• 
  Fígado humano, formado por dúas partes ou lobos, esquerdo e dereito.
• 
  Orella humana. Na parte inferior, o lobo.
• 
  Ilustración do carballo (Quercus robur), na que se ven o lobos das follas.
• 
  Cuadrílobo con motivo escultórico, Igrexa La Chaise-Dieu, Francia.

Traducións

• Castelán: lóbulo ^(es).
• Catalán: lòbul ^(ca).
• Francés: lobe ^(fr).
• Inglés: lobe ^(en).
• Italiano: lobo ^(it).
• Portugués: lobo ^(pt).

Castelán

lobo¹

• Etimoloxía: do latín lupus.

Substantivo

lobo (ms: lobo; mpl: lobos; fs: loba; fpl: lobas)

1. (Zooloxía) Lobo.

Termos relacionados

• lobo cebado
• lobo cerval / lobo cervario
• lobo de mar
• lobo escorchado
• lobo marino
• lobos de una camada
• boca de lobo
• cabeza de lobo
• can que mata al lobo
• coger un lobo / pillar un lobo
• desollar el lobo / dormir el lobo
• diente de lobo
• esperar del lobo carne
• hombre lobo
• menos lobos
• pedo de lobo
• pozo de lobo
• salto de lobo
• tener el lobo por las orejas
• lobato
• lobera
• lobero
• lobezno
• lobuno

lobo²

• Etimoloxía: do grego antigo λοβός.

Substantivo masculino

lobo (sg: lobo; pl: lobos)

1. (Anatomía) Lobo.
   • Sinónimos: lóbulo.

lobo³

Adxectivo

lobo (ms: lobo; mpl: lobos; fs: loba; fpl: lobas)

1. (Chile) Apartadizo, arisco, túzaro, xoto.
   • Sinónimos: arisco, huraño.
2. (México) Dito dunha persona, fillo de negro e india, ou ó contrario.
   • Sinónimos: zambo.

Italiano

• Etimoloxía: do baixo latín lobus, e este do grego antigo λοβός (lobós – lobo, especialmente o da orella).

Substantivo masculino

lobo (sg: lobo; pl: lobi)

1. (Anatomía) Lobo.

Portugués

lobo¹

• Etimoloxía: do latín lupus.

Substantivo masculino

lobo (ms: lobo; mpl: lobos; fs: loba; fpl: lobas)

1. (Zooloxía) Lobo.

lobo²

• Etimoloxía: do baixo latín lobus, e este do grego antigo λοβός (lobós – lobo, especialmente o da orella).

Substantivo masculino

lobo (sg: lobo; pl: lobos)

1. (Anatomía) Lobo.